woensdag 19 december 2007

Reactie van Yvonne op de vragen van Jan van Tulder

Yvonne Mooijman zei...


Hallo Jan,

Dank je wel voor je reactie.
Wat fijn om te zien dat mijn blog over authenticiteit "het een en ander in beweging zet".
Voor mij betekent authenticiteit, het contact maken met je diepste kern en van daar uit leven. Dus in contact met medemensen eerst durven voelen "wie ik ben" om vandaar uit te gaan doen "wat bij mij hoort" om te doen.

Mijn diepste kern is mijn volledig potentieel aan mogelijkheden. In wezen zijn wij een volledig potentieel aan mogelijkheden. We kunnen daar alleen "zo nu en dan" echter "even" helemaal niet bij.
Dit is vaak wat onder "blokkades" verstaan wordt.
In mijn werk als life-coach begeleid ik mensen op de weg om weer toegang tot dat volledige potentieel te krijgen. We houden onszelf daar vandaan door ons niet meer te "her-inneren" dat wij dit totaal aan mogelijkheden zijn. Onze overtuigingen, (aannames van onze werkelijkheid) zijn vaak een enorme verkleining van de werkelijkheid, waardoor wij "te weinig" van onze mogelijkheden laten zien. Wij beperken onszelf dus altijd door onze eigen beperkende overtuigingen.

Dit alles heeft ook te maken met levensenergie. Hoe beter wij echt vanuit onze werkelijk potentieel aan mogelijkheden leven, hoe beter "ons systeem", ons energiesysteem, ons dat in dank afneemt.
Hoe verder wij afstaan van onszelf, doordat we onvoldoende bewust zijn van ons potentieel, hoe meer wij "tegen onszelf in bezig zijn". Dit heeft tot gevolg dat we als het ware onze eigen energie tegen onszelf inzetten. Je zult begrijpen wat dit met onze levensenergie gaat doen, dit zal gaan afnemen, en hoe minder stroming in levensenergie, hoe meer het leven "ploeteren" wordt.
Als life-coach ben ik dus op dat energetische niveau bezig, door middel van het bewustwordingsproces te begeleiden, waardoor wij uiteindelijk naar een sprankelend energieniveau kunnen.
Geen overleven (het gevoel van zwaar en met moeite uit de klei getrokken worden) maar het sprankelende gevoel van bruisend kunnen zijn.

Je kunt je voorstellen dat dit alles met gezondheid en het ontbreken ervan van doen heeft.
Het mooie is, dat in dat ontwikkelingproces wij altijd toegang hebben tot ons zelf. Hierin zijn wij dus niet afhankelijk van de goodwill van anderen. Wij hadden dan wel eens het idee, als die ander nou maar anders doet, dan gaat het mij beter.
Hoe dichter je bij je eigen bron komt, hoe meer je jezelf ook verbonden kunt voelen met je omgeving. Ook als je omstandigheden wat beperkend lijken kan je jezelf dus goed blijven voelen.
Het meest verrassende inzicht was voor mij dat ik volstrekt spontaan antwoord aan iemand gaf op de vraag hoe het me ging. Dit was op een moment dat mijn omstandigheden absoluut minder rooskleurig leken. Ik gaf heel spontaan als antwoord dat het mij goed ging. Met mij ging het ook goed, ik bleek namelijk niet meer mijn omstandigheden! Heel vaak voelen mensen zich gelijk aan hun omstandigheden of hun omgeving!
Dit was geen beleefdheidsantwoord van mij. Het was recht uit mijn hart! Het ging mij werkelijk goed! Ik voelde me diep verbonden met mezelf, ik voelde me absoluut gelukkig.

Mensen die burned-out raakten kregen dit vaak voor elkaar door alsmaar aardig gevonden te willen worden, alsmaar aan te passen, alsmaar keihard te werken voor iedereen. Vanuit werkelijk authentiek zijn, besef je, dat je eerste verantwoordelijkheid echter, je verantwoordelijkheid voor je eigen energiesysteem is. Vaak leven we alsof we op de wereld zijn gezet om het tuintje van de buurman om te spitten. Als dat werkelijk de bedoeling van dit leven was geweest, waren we waarschijnlijk als "de buurman" op deze wereld gezet.
Mijn uitgangspunt is dus ook... eerst onze belangrijkste verantwoordelijkheid van dit leven op ons te nemen, en ons eigen tuintje te spitten. Hierdoor komen we weer in overvloed. Vanuit deze overvloed kunnen we lekker doen, wat we alsmaar dachten dat het onze eerste taak was, anderen helpen.

Meetal komen mensen bij mij met hun tong op hun enkels omdat ze helemaal opgebrand zijn van het geven......geven..... geven, terwijl ze dat allang niet meer kunnen.

Door alsmaar trachten aan te passen aan alle wensen verlangens en verwachtingen van anderen raken we los van onze eigen kern.
Aanpassen kan loslaten van jezelf zijn.
Eerst weer verbinding maken met onszelf, en ons her-inneren wie we werkelijk zijn met ons hele potentieel, maakt dat we van binnenuit exact gaan doen wat goed is, zonder onszelf te ondermijnen.

Om dus nog even op je terug te komen op je vraag:"Of zijn er teveel zaken die ons belemmeren om echt authentiek te zijn?"

Als we belemmeringen ervaren op welk levensgebied dan ook (relaties, werk, gezondheid, studie ed.) dan hebben we ze zelf vanuit onze eigen gecreƫerde overtuigingen ontworpen. Het mooie is, we zijn ook weer zelf in staat om inzicht te krijgen welke overtuigingen ons in de weg staan.

Mensen die emotioneel "erg diep" zitten, depressief zijn, kunnen putten uit het gegeven, dat ze beschikken over dezelfde immense kracht om te komen waar ze willen als de kracht die ze hadden om te komen waar ze zijn.

Mijn taak als life-coach is om dit proces helder en inzichtelijk te helpen doorlopen. Het is tevens mijn lust en mijn leven! Mensen zijn boeiend!

Het leuke is dat in het bijzonder humor (geweldig sprankelend) hierbij een geweldig ingrediƫnt is.

Nou Jan, en toen liet ik het ook maar even hierbij!

Mijn hartelijke groeten,

Yvonne Mooijman
18 december 2007 13:00

Geen opmerkingen: