Liefdevol zijn

.



.

Reactie van Marijke op "mijn lachspieren"

..
Reactie van Marijke ( hèt nichtje van Yvonne ): Het was inderdaad een gezellige middag, veel gelachen!

'Oude' mensen (heerlijk om mee te praten) en als ze dan ook nog eens verliefd zijn, ja dan geniet ik echt! Daar zit vlgs. mij 'het geheime recept voor een langdurige liefdesrelatie'!!

Haha Yvonne, heb ik je aan het denken gezet..... Dat is wat ik zo leuk vind aan het beroep van relatieconsulente: mensen in hun hart laten kijken wat ze nou eigenlijk ècht willen om ze vervolgens dat hart te laten volgen. Als je dingen vanuit je hart doet, dan is de richting al goed!! Als je authentiek bent.... dan trek je vlgs. mij vanzelf de dingen aan die daarbij passen . En als daar een leuke partner bij hoort.....waarom niet?

Leuke profieltekst Yvonne met die zoekende lachspieren!
Een goed begin.........nietwaar?
Hier kunnen zich vast al heel wat leuke mannen in vinden.
Ik vind het als relatieconsulente ook leuk om mensen na te laten denken wat ze zèlf te bieden hebben in een relatie? Ben je echt wel een leuke partner voor iemand...? Haha (tuurlijk wel, maar wàt maakt het dan leuk met jou?) En diezelfde vraag kun je ook stellen bij de partnerwens, wat heeft een partner jou te bieden wat het leuk maakt?
Het mijmeren is al leuk, dat merk je bij Yvonne laat staan er actie op ondernemen!
Mochten er meer mensen geïnteresseerd zijn in dit levensthema: "op zoek naar een duurzame liefdesrelatie", neem dan gerust contact met me op, graag zelfs! Neem het geluk zèlf in de hand, zet een stap, kijk naar wat je wilt en luister naar wat je tegen jezelf zegt hierover. En als ik daarbij een handje kan en mag helpen....graag!

De 1e stap is niet -zoals vaak- de moeilijkste, want je hoeft geen drempel over, ik kom nl. graag voor een vrijblijvend gesprek bij jou/U thuis, dus ìk moet de drempel over. Maar voor een bak koffie en een leuk gesprek doe ik dat graag. Mocht je een vrijblijvend gesprek willen voor meer informatie, you're welcome! mail me maar! Morgen is het Valentijnsdag, een betere dag om een 1e stap te zetten is er volgens mij niet!

marijkebekendam@cs.com
Als je er een telefoonnummer bij vermeldt bel ik je zeker!
Ik hoor je graag.

Yvonne, succes met je studie en je weblog!
Je studie werpt zeker vruchten af, want je weblog zit goed in elkaar! Leuk hoe mensen met dezelfde interesses dat op deze manier kunnen delen. Delen is in dit geval vermenigvuldigen! Zo gaat dat volgens mij ook met geluk.

Hartelijke groeten van

Marijke.


Iedereen een leuke valentijnsdag toegewenst!
..

Mijn lachspieren zoeken jouw lachspieren om na een schaterlach in een glimlach te belanden

..
"Mijn lachspieren zoeken jouw lachspieren om na een schaterlach in een glimlach te belanden".

Ik zit nog wat te mijmeren... over een partnerprofiel.....!

Of denken ze dan dat ik aan deltavliegen doe of zo?
Alhoewel een leuke deltavlieger ... is ook nooit weg...
Komt ik weer eens in Millau... geweldig... had best iets tussen kunnen zitten.

Ik liep gisteren met de dochter van mijn zus te stadten (tjeee... deden we zo moeilijk? met dt?)

Ze was ongemerkt aan het oefenen voor haar nieuwe "baan".
Wil je niet weten wat........!!!!

We hebben echt gillend door de stad gelopen van de lach, tranen met tuiten gelachen.
Ze was heel belangstellend naar me.... hehe...
Was ze altijd al hoor, het is een schat (ik vind dat het woord schat eigenlijk wel "dt" verdiend had, het klinkt wat kaal met maar een "t" voor zo'n geweldige meid!

Maar goed.

Ze zat te genieten. Een ouder echtpaar zat achter ons aan de tafel. Hij en zij.... minstens 80 en lieeeeeeeeeeeeefffffff...
Als ze 40 waren zou ik zeker weten dat ze een date hadden samen.... en vreemdgenoeg..... ik kreeg sterk de indruk dat ze nu het bejaardenhuis ontvlucht waren ..... en helemaal smoor op elkaar zijn... het straalde er vanaf .......!
Dit was pure liefde die we voor onze ogen afgespiegeld zagen... geweldig.... ze konden niet van elkaar afblijven... ik durf te wedden dat ze elkaars foto'tje nog in de portemonnaie hadden zitten.

Ik zag mijn nichtje kijken, genietend... zo van.... als ik dit nou eens had kunnen sturen.... richting geven.... koppelen... noem het wat je wilt....
Haar blik ging van hen naar mij.... en ze besloot......
juist...... haar werk te doen......
Ze richtte haar aandacht naar mij en het gesprek ging over ... hoe ik dit nou vond....
Nou heerlijk toch..... liefde pur sang... zo recht voor je ogen.... ze zag dat ik dat wist te waarderen.

Ondertussen was ze druk met haar nieuwe baan in gedachten..... maar dat kon je niet merken.... althans als andere mensen met hun aandacht naar hun werk afdwaalden, was het effect meestal volstrekt anders.
Ik bleef in haar aandacht betrokken.

We besloten na de thee met appelgebak weer terug naar het verzorgingstehuis te gaan met zijn drieen.

Mijn zus, die er bij was, had heerlijk genoten van haar appelgebak met slagroom, heeft heerlijk zitten peuzelen. (Ze was "vergeten" dat ze dacht daar allergisch voor te zijn, en eet sindsdien alles wat los en vast zit, na jaren geselecteerd te hebben waarvan ze dacht dat dat wel eens niet goed voor haar kon zijn).
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk!

Mijn zus had het hele "verhaal" van het "verliefde echtpaar gemist", maar daar zat ze niet in het minst mee. Ze genoot volop mee... heerlijk, met je familie om je heen en een goed gevoel met appelgebak!

Goh zei mijn nichtje.... dat zie ik u nou ook nog eens doen... een leuke man... waar moet hij voor u aan voldoen?

Mijn zus verzuchtte.... och jeee meisje... echt niet meer!
We vroegen ons even af of ze nog met haar gedachten bij het appelgebak zat, maar ze bleek zich inmiddels aangesloten te hebben bij ons onderwerp.
Mijn nichtje zegt nog, och moedertje... als ik toch aan het werk ben... als je wilt... ik vind er nog wel een hoor.
Maar mijn zus, al vol van de appeltaart... besloot het er bij te laten.

Mijn nichtje voelde ineens de passie voor haar werk oplaaien!!!
Midden in de stad besloot ze er voor te gaan!

Wat voor een kleur haar, waar moet hij aan voldoen....?
Welke leeftijd?

Na eerst een korte analyse van haar kant besloot ze er voor te gaan.
Ze rekende af in het restaurant, waarop de ober haar geen prettige dag, maar een "tot morgen" wenste.
Schaterend van de lach kwam ze terug met haar portemonnaie.
Stikkend van de lach mompelde ze.....sprankelende ogen ... een stralende lach...... humor.... nou tante Yvonne .. zeg die ober maar eens goeiedag straks ... want ik kan morgen niet....!

Nou, als ik 20 jaar jonger was geweest, ....haha... die meid had smaak!

Buitengekomen bleek ze pas echt op dreef te komen.
Zo nu en dan keek ze me met en stralende blik aan, nadat ze haar omgeving "gescand" had en ze "een match" gevonden leek te hebben, en vinkte onmiddellijk daarna in gedachten mijn reactie af. (ik denk dat haar oorspronkelijke vragenlijst nu inmidddels behoorlijk gereset is, en er een hoop voorkeuren aan toegevoegd zijn geworden)

Wil ik ooit in "haar bestand passen", dan denk ik mijn geboortedatum aardig naar beneden moet gaan vervalsen in mijn rijbewijs.
Maar ... zij ziet het wel zitten...

En wie weet... ga ik wel weer voor EN de appelgebak EN de liefde..

Maar goed ... ze had me aan het denken gezet.... en een paar leuke berichtjes hier en daar deden nog een schepje bovenop mijn plezier....

Daarnet mijmerde ik dus gewoon even over een partnerprofiel:

"Mijn lachspieren zoeken jouw lachspieren om na een schaterlach in een glimlach te belanden".
.....

Glimlach vanuit je ziel

..

Niets is zo veelzeggend voor mij geweest als je glimlach
Je glimlach, je echte oorspronkelijke ik en ja, die heb ik mogen be-leven
Je glimlachte regelrecht volstrekt vanuit je ziel
Je ziele-poort die in volle glorie wijd open stond.

Je glimlach, het open kanaal naar je Zelf
Je was in staat om “in glimlach te zijn”
Dat kanaal stond zo in volle hevigheid open
Je was toegankelijk, hij bleek in staat al je maskers op te heffen.

Sluit je ogen lief, en keer weer terug in je glimlach
En besef alsjeblieft, welk een wonderbaarlijke schoonheid je bent
Durf geloven in jezelf, je straalt van binnen, geef het jouw ruimte,
Jij hebt het in je en het verlangt zo .... om medegedeeld te worden.

Met een bemoedigende glimlach van mij

Vergeven

..
"Vergeven is de hoop op een beter verleden opgeven".

De moeite waard om eens over na te denken:

Vergeven geeft weer ruimte.
Vergeven is een besluit.
Vergeven is een actie.
Vergeven is inzicht in jezelf en je mogelijkheden.

Ach... en vergeef jezelf gelijk dat je het nog niet eerder wist en gedaan had....!

Je deed gewoon het beste wat je in je vermogen had.... en de ander ook....
Ik zeg niet dat alles daarmee indertijd een handige uitwerking had, maar na vergeving gaat het zeker anders uitwerken.......!
..

Ik reik je mijn hand....

..
Ik reik je mijn hand…
Doe wat je wilt
Het is een stukje van mij
En ik ben niet afhankelijk van wat jij er mee kan

Je mag hem aannemen
Je mag hem negeren als je denkt er niets mee te kunnen
Je mag doen wat goed voelt voor jou.
Kan het je behulpzaam zijn dan ben ik er gewoon

Ik ben meer dan mijn reikende hand
Het is slechts een symbool van een mogelijkheid
Je bent me niets verplicht
Misschien is alleen het gebaar al genoeg.

Het blijkt dat het voor mij al genoeg doet
Het is slechts een uiting van mijn zijn
Meer hoef ik niet te zijn
Gewoon mezelf zijn.

Wat wens ik je dan
Met die reikende hand
Het vertrouwen in jezelf
Een keuze te maken die goed voor je is.

Want ook zonder mijn reikende hand
Ben je in staat
Jezelf aan te gaan
Het was slechts een gift van mijn kant

Soms ben ik onzeker
En dan heb ik soms behoefte aan een reikende hand
Het was slechts niet meer dan dat
Dat ik je gunde waar ik soms zelf mee geholpen zou zijn.

Geef ik je mijn reikende hand
Weet dan dat je in staat bleek
Een stuk van jezelf te openbaren
Waarmee je me de moed gaf me je de hand te reiken

Ik geef je mijn reikende hand
Als blijk van mijn liefde
Voor een stuk van je wat je me openbaarde waar ik trots op ben
Een herkenning dus van mezelf in jou….

Je was in staat me kwetsbaar te durven op te stellen
Bij gevoelens te komen die mij nu verrijken
Mijn dank voor dat al, het cadeau dat jij mij reeds gaf,
Dank je wel, ik ben gewoon heel trots op jou, op dat lieve stuk van je dat je me van jezelf liet zien!.

Soms vraag ik me wel eens af...

..
Soms vraag ik me wel eens af,
Wat er in het hoofd van een ander omgaat,
Vaak kan ik me inleven
En soms vraag ik me wel eens af…

Dan probeer ik me in te leven
Dan vraag ik door,
Dan vul ik in, bij gebrek aan beter
En uiteindelijk … vraag ik me dan af….

Soms heb ik geen idee
Dat wil zeggen, ik snap het dan niet
Dan kan het dit en dan kan het dat..
En dan vraag ik me gewoon weer even af…

Het is wat onzeker dan
En snap ik het niet erg
Het betekent misschien alleen
Dat ik het niet herken in mezelf

En daarmee kan het dus ook prima ok zijn
Ook al snap ik het dan even helemaal niet
Dan geef ik het voordeel van de twijfel
En dan vraag ik me gewoon af

Doe ik daar goed aan
Of word ik … ik weet niet
Wat zou ik graag
Weten hoe dat zit.

Al denkend
Herken ik dan toch meestal wel het een en ander
Heel diep of heel ver weg
En dan geef ik weer het voordeel van de twijfel

Ook al snap ik het geheel even helemaal niet...
...

Lachen is de kortste afstand tussen twee mensen.

..

Een wereld van verschil.....

..
Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je er toe doet....

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat het wezenlijk verschil uitmaakt dat je bestaat.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat het een wezenlijk verschil maakt wat je zegt.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je de wereld absoluut zou kunnen verrijken met je aanwezigheid

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat ik van je hou.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je op alle manieren waarop je je manifesteert .... er toe doet.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je me kan maken en breken.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je dat breken achterwege kan laten

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte, ...dat wat ik met moeite bij mezelf heb kunnen herbouwen,
het waard is om ook door jou overeind gehouden te worden.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Wat je werkelijk waard bent, onafhankelijk van het feit dat ik van je hou.

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je geluk bent, voor wie het mag ontvangen

Wat zou het voor een verschil maken
Als je besefte,
Dat je ....... dit alles nog onvoldoende besefte.


Wat zou het voor een verschil maken
Als je werkelijk zou gaan beseffen,
Dat je volstrekt in de gelegenheid bent,
dit wereldverschil neer te gaan zetten.

....

Een deur openhouden

...
Een "dichte" deur, is dicht, zolang je niet gelooft dat het een deur is.

Is daarom een "deur voor iemand openhouden", zo helend...?
Iemand weer geloof durven geven....!
..

Soms word ik boos en betekent het ik hou van jou

..
Soms ben ik boos
Heel boos, zoals nu
Ik ben dan geen tegenstander, dat lijkt het...
dan ben ik je medestander
en dat dat niet opgemerkt wordt,.. ach......

Soms ben ik boos,
ik ken het eigenlijk niet van mezelf
Meestal overkomt me dat niet
want dan heb ik de dingen zelf in de hand
en dan is het nooit nodig om boos te worden
dan heb ik dat niet

Soms hoor ik dingen, die raken me diep
die zie ik gebeuren of worden me aangereikt
soms wordt ik boos, maar dat lijkt maar zo
het is een verpakking vaak van zo heel iets anders
vaak is het onmacht, en dat voelt niet lekker
en daar wil je dan uit, en dan word ik zo boos

Soms word ik boos en het heeft altijd zijn nut,
want het zet me in volle vaart in de beweging
regelrecht en keihard liefdevol, naar mijn uitgangspunt
mijn uitgangspunt daar zo heel diep van binnen
waar ik voel wat gebeurt
en mijn hart om je treurt.

Soms wordt ik boos en wees dan niet bang
want ik ben niet je tegenstander, dat lijkt slechts zo
het betekent, ik hou van jou, je raakt me
maar komt tot je zelf, pak zelf de beweging
Soms wordt ik boos en dat maakt me zo blij
want het brengt me weer in verbinding, in verbinding met jou.

Soms wordt ik boos en dan pak ik je aan
Niet om je aan te pakken, maar om je in beweging te krijgen
In beweging te krijgen vooral naar je zelf
Meestal wordt ik boos als je “te gemakkelijk wil worden”
Jezelf tot slachtoffer maakt, de makkelijkste weg wil bewandelen,
Je rol niet zien die voor jou is weggelegd
En dat is gewoon onmacht en dat maakt soms zo boos.

Prijs je gelukkig als ik zo boos wordt,
Want ik breng je in beweging of je wil of niet
Niet omdat ik je mijn wil ga opleggen, want dat doe ik niet
Ik tracht slechts tegen te houden dat jij dat voor anderen doet
Uiteindelijk wordt het een liefdevolle ontmoeting
Heel diep verstopt en in een gewoon andere verpakking,
Meestal niet als zodanig herkend,
Maar ach…..je bent het gewoon waard….